Tagarchief: Bestaande Woningbouw

Airey-woningen: gedenkteken met soberheid

Een serie over systeemwoningen -3-

In Nederland zijn circa 8,5 duizend Airey-woningen gebouwd in de periode 1949 tot en met 1968, waarvan circa de helft uit eengezinswoningen bestaat en het resterende deel in overgrote mate portieketagewoningen omvat. Het systeem wordt bewonderd en verguisd. Hiervan zijn er nog eens zo’n 5 duizend gebouwd in de thuishaven van het systeem: Amsterdam (1).
In de volksmond hebben de buurten met dit systeem door het witte uiterlijk en zijn geringe dakhelling in de regio’s de naam ‘Jeruzalem’ verworven. In een latere fase werden de woningen ook aangeduid met ‘grijsbouwwoningen’ (2).

Foto: Tiwos Tilburgse Woningstichting Verder lezen

De toekomst begon in 2012

2012

Het is al weer 18 jaar geleden dat de revolutie begon. Ik weet het nog goed: 2012. Net terug van een reis naar China trof ik een nieuwe regeringsploeg met een omstreden regeerakkoord aan. Het was al een aantal jaren crisis in Europa en de bouw had het zwaar. Het kabinet Rutte-Samson leek daar nog een schepje bovenop te doen door woningcorporaties, substantiële opdrachtgever voor de woningbouwsector, zwaar te belasten met heffing die de begrotingstekorten van de overheid moesten helpen wegwerken. Echter, het regeerakkoord (hoofdstuk ‘Duurzaam groeien en vernieuwen’) sprak ook over een deal met diezelfde woningcorporaties. En die kwam er. Met ongekende gevolgen voor de hele bouwsector.

Dat die deal in de lucht zat kan je, terugkijkend, zien aankomen: er lag het verduurzamingsvraagstuk van de gebouwde omgeving, waarvoor zowel corporaties als particulieren geen financiering konden vinden, en, daarnaast leek het energievraagstuk een bedreiging te worden voor de betaalbaarheid van wonen. Maar dat de uiteindelijke invulling van die ene zin in dat Regeerakkoord een impact zou hebben die de bruteringsoperatie van 1995 overtrof, was nog niet te voorspellen.

DEN HAAG-TWEEDE KAMER-VRAGENUURTJE

bron: Google

Verder lezen

De systeemwoningen in de verdrukking

Een serie over systeemwoningen -2-

Zoals reeds in het eerste artikel ‘Van systeemwoning naar concept: de ogenschijnlijke herhaling’ in deze serie is aangegeven, zijn in de periode 1950-1975 circa 450 duizend systeemwoningen gebouwd (1). In de afgelopen decennia (1990 tot nu) is dit aantal structureel afgenomen door sloop. De inschatting is dat zo’n 20 procent verdwenen is door sloop en dat in de nabije toekomst nog eens zo’n 20 procent dit lot zal ondergaan (2). Dit houdt in, dat de kwaliteitsaanpassing zich zal beperken tot maximaal 60 procent van de gerealiseerde systeemwoningen in het verleden. En hiervan is reeds een substantieel deel structureel aangepakt in de afgelopen tien à vijftien jaar (stel 10 procent). De aandacht zal in de nabije toekomst naar zo’n 200 à 250 duizend systeemwoningen gaan, die om een ingrijpende aanpassing vragen en op die wijze als woning weer een lange periode dienst kunnen doen op de woningmarkt.
Verder lezen

Ontwerp en uitvoering, van worsteling naar samenwerking

Auteurs: Jelle Persoon en Johan Lemmens

serie over kwaliteitssturing deel – 2 –

De traditionele samenwerkingsverbanden en rolverdeling in de bouw staan weer ter discussie. Verantwoordelijkheden verschuiven met als doel de ruimte voor verbetering van de kosten-kwaliteitsverhouding te scheppen. De opdrachtgever richt zich meer op de prestaties die zijn gewenst en het bouwbedrijf richt zich op het realiseren van de prestaties. Waar blijft nu de architect? Traditioneel maakt hij het plan met bestek en tekeningen en hiermee wordt zowel de vorm als de techniek vastgelegd. De praktijk laat ons de zwakke plekken van deze constructie zien. De aannemer schrijft in op de aanbesteding zonder het plan helemaal te doorgronden en geeft een prijs. Daarna begint het spel. Het spel gaat dan om een goede kosten-prijsverhouding. De aannemer probeert dit door planaanpassingen en meerwerk te veroveren. De architect probeert zijn plan overeind te houden. De worsteling is begonnen: de architect doet het mooi maar mist de techniek en de aannemer kent de technische trucjes. Het resultaat van dit worstelen is helaas vaak af te zien aan de kwaliteit van het gerealiseerde gebouw. Ellenlange opleverlijsten, veel nazorg en hoge onderhoudskosten.

Verder lezen

De dilemma’s bij de overgang van moeten naar kunnen

Het derde Orakel van Delphi stond in het teken van ‘ketensamenwerking en energiebesparing’. Drie renovatiepraktijken werden belicht door bouwers die in de vorm van ketensamenwerking aan de gepresenteerde projecten gewerkt hebben.

De dilemma’s, ofwel de moeilijke keuze uit twee mogelijkheden, hebben vooral betrekking op de competentie, ambitie en mogelijkheden en de bijbehorende speelruimte, die gelden voor de participanten in de keten. Want de spelregels over de inbreng die van de ketenpartners verwacht wordt, zijn niet of bijna niet expliciet benoemd. Vooral voor de energetische kwaliteit is het van belang dat de samenwerking uitnodigt om de grenzen van de mogelijkheden te zoeken. Dit geldt in wezen voor de gehele kwaliteit. Niet het verleden moet het richtsnoer zijn, maar de nieuwe mogelijkheden. In die zin mag bij ketensamenwerking meer aandacht besteed worden aan het benutten van de mogelijkheden. Minder praten over labels, meer denken aan de realiseerbaarheid van de stappen op weg naar energieneutraliteit. Dus minder moeten en meer nadruk leggen op het kunnen, en de ontdekking van nieuwe perspectieven.
Het bijzondere is dat zo’n discussie zich automatisch ontwikkelt als gezamenlijk gekeken wordt naar de bestaande praktijk, met oog voor de stip op de horizon.

Het Orakel van Delphi is een initiatief en idee van de BouwhulpGroep en wordt in samenwerking met VNU Exhibitions en het kennisplatform RENDA georganiseerd.

Een keten van energie…

Vandaag vindt voor de derde maal het Orakel van Delphi plaats. Het podium is de Energievakbeurs in ‘s Hertogenbosch. Drie bouwers presenteren hier hun dilemma’s aan een panel van opdrachtgevers rond de thema’s ENERGIE en KETENINTEGRATIE. In de traditie van het Orakel van Delphi van ruim twee duizend jaar geleden, poogt dit orakel zienswijzen boven tafel te brengen, die je normaal gesproken niet ziet. De verfrissende nieuwe kijk van het event moet de praktijk van energie en ketenintegratie nieuw elan geven.

De bouwers Ballast Nedam, Huybregts Relou en VolkerWessels bieden tijdens het orakel –onder leiding van de BouwhulpGroep- een praktijkvoorbeeld aan het panel met de erbij behorende dilemma’s. Welke dilemma’s komen zij tegen in hun dagelijkse praktijk en zien de opdrachtgevers dit ook als een dilemma. Of weten zij wellicht de oplossing. Het spel tussen de deelnemers brengt nieuwe horizonnen in het vizier.

Het panel van wijze personen wordt deze editie gevormd door Nina Viegers, Manager Vastgoed WonenBreburg – Dik Roetert Steenbruggen Adviseur innovatie en duurzaamheid De Woonplaats – Nico van Ginkel Vastgoed ontwikkelaar Portaal en Jan Willem van de Groep Programmaregisseur Energiesprong Platform 31. Vanuit hun kennis en ervaring zullen zij reageren op de dilemma’s.

Verder lezen

Renoveren is meer dan bouwen

Auteurs: Martin Liebregts en Yuri van Bergen

Woonserviceconcept als dienstverlening

Bij groot onderhouds- en renovatieplannen staat het bestek vol met technische gegevens. Er wordt weinig aandacht besteed aan het welbevinden van de bewoner. De handelingen beperken zich tot het minimaliseren van overlast, het gebruik van stofschotten en het beschermen van vloeren. En dan heb je het wel gehad. Terwijl de renovatie bedacht wordt om het woongenot van de bewoner te verbeteren. Over de hele dienstverlening aan de bewoner wordt slechts weinig geregeld tussen opdrachtgever en aanbieder. En juist de specifieke dienstverlening moet de onderscheidende kwaliteit kunnen vormen. Een portie frites wordt anders opgediend bij een cafetaria dan in een restaurant, hoewel de smaak en hoeveelheid identiek kunnen zijn.

Verder lezen

Een revolutie in de productiemethode

Auteur: Martin Liebregts

Een sprong vooruit

De titel heeft geen betrekking op de woningbouw in Nederland, maar betreft een artikel over de productiemethode van het Volkswagenconcern, waarmee de productiekosten in de nabije toekomst met 20 procent verminderen (1) (2). En wat is nu de essentie van deze revolutionaire nieuwe productiemethode? De Duitse autobouwer heeft inwisselbare bouwstenen of modules ontwikkeld, die in alle 43 kleine en middelgrote modellen passen, de zogenaamde Modularer Querbaukasten (MQB). En dit levert nu de essentiële schaalvoordelen op, die tot structurele reductie van de productiekosten leiden. Dus verregaande standaardisatie met een grote mate van differentiatie in de uiteindelijk samengestelde producten.

Verder lezen

Gevraagd energiezuinige concepten, beloning €75.000,-!

Vanaf 25 augustus 2012 is het mogelijk voor conceptaanbieders om zich in te schrijven voor De Voorsprong 2012. De Manifestatie De Voorsprong 2012 vindt plaats op 22 november dit jaar. De Voorsprong wordt dit jaar ondersteund door ondermeer Aedes, NVTB, Vernieuwing Bouw en SBR. HIER staat alle informatie.

Twee essentiële zaken zijn nodig om betaalbare, innovatieve en energieambitieuze woningen te realiseren: vernieuwende opdrachtgevers die uitvragen op basis van prestaties en coalities van bouwpartijen die gezamenlijk mooie concepten aanbieden. Dit jaar staat De Voorsprong in het teken van de ontmoeting tussen de opdrachtgevers en de conceptaanbieders. Dit is het vertrekpunt voor vernieuwing. Dit is een goed vertrekpunt om innovatieve energieaanpak te ontwikkelen.

Verder lezen

Ketensamenwerking beperkt zich niet tot cultuur

Auteurs: Martin Liebregts en Yuri van Bergen

Meer dan cultuur

Sinds de economische crisis in 2009 de agenda in de bouwsector bepaalt, staat de ketensamenwerking er hoog op genoteerd. De partners in het veld – sociale verhuurder, adviseurs, bouwers, onderaannemers – zijn aan het zoeken om de crisis te benutten voor een nieuwe vorm van samenwerking, waarbij gerichter gebruik wordt gemaakt van de capaciteiten van de verschillende betrokkenen. En natuurlijk gaat het om kernwaarden als respect en vertrouwen, maar vooral ook om een betere kosten-kwaliteitsverhouding van het (ver-)bouwproduct. Uiteindelijk moet de bewoner (eindgebruiker) er in alle opzichten beter van worden. Het is dus meer dan een kwestie van cultuur(-verandering).

Verder lezen