Categoriearchief: Levensduurdenken

Een serie over woningconcepten -2-

Het wonen centraal

Hoe is het zover gekomen dat het aanbod van woningen gedomineerd wordt door techniek en de waan van de dag in de vorm van mode. Tot 1980 is in de geschiedenis van de woningbouw het bouwen van woningen altijd een onderwerp geweest op een visie op de stad, de wijk, de woning, de samenleving en het wonen als maatschappelijk gegeven. Het resultaat hiervan zijn de prachtige stadsuitbreidingen, de tuindorpen, de dertigerjarenwijken en de moderne naoorlogse wijken met uiteindelijk zeer ruime woningen. De opgave voor het wonen was een studie van onderzoek, ontwikkeling en ontwerp. Er werd volop geëxperimenteerd.

Verder lezen →

Een serie over woningconcepten -1-

Déjà vu zonder ziel

Als je het materiaal van woningconcepten van aanbieders verzamelt en beschouwt, die zich richten op de markt van de nieuwbouw (eengezinswoningen, appartementen en ook specifieke studentenhuisvesting), dan word je er niet direct door begeesterd. In dit geval gaat het om negentien aanbieders, waarvan zestien uit de traditionele sector van bouwbedrijven afkomstig zijn en drie niet (IKEA, Kingspan, Velux/Danfoss) (1). Deels werd ik overvallen door een déjà vu-gevoel, omdat bijna al het aanbod sterk technisch gericht is en veel overeenkomsten vertoont met de bouwsystemen en keuzeplannen uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw en de concepten uit de jaren tachtig. Termen als maatwerk, standaardisatie, kwaliteit, korte bouwtijd etc. klinken al zestig jaar op het podium van de woningbouw. Was bijvoorbeeld niet de SAR-gedachte begin jaren zestig ontstaan om de combinatie van standaardisatie en maatwerk mogelijk te maken (2)? En waren niet de industriële bouwsystemen mede ontstaan om de bouwsnelheid te bekorten en de kosten te reduceren?

Verder lezen →